"Toen we in 2012 het plan hadden in de Kolenkitbuurt een hostel neer te zetten, zei iedereen dat het geen kans van slagen had. De wijk stond slecht aangeschreven en het pand was een hangplek voor jongeren. Inmiddels staat WOW, zowel in de stad als daarbuiten, bekend als een locatie die een positieve bijdrage levert aan de wijk. Als je een bedrijf start waarin je alleen met je eigen groei en ontwikkeling bezig bent, zorg je niet voor verandering voor de buurt."

"Juist omdat we ook iets voor onze omgeving doen, beleeft iedereen hier de vooruitgang. Als je onderdeel uitmaakt van een gemeenschap, van wat voor gemeenschap dan ook, dan zorg je ook voor elkaar. Of het nou voor je familie is, voor je vrienden of mensen uit de buurt. Ik heb dat meegekregen vanuit huis, mijn moeder en mijn grootouders hadden die instelling ook. Het is, denk ik, iets typisch Surinaams. De Surinaamse gemeenschap is een kleine gemeenschap, dus de verbanden zijn sterk, je kijkt sneller naar elkaar om.

Omdat Amsterdam ervoor zorgt dat ik als ondernemer aan het werk kan zijn, wil ik ook iets terug doen voor de stad. We bouwden WOW op toen de financiële crisis nog gaande was. Dat was moeilijk, maar nu kunnen zowel kunstenaars als mensen in problemen bij ons terecht. En we gaan ook naar de mensen toe. Zo hebben we tijdens de ramadan in de coronaperiode dagelijks vijfhonderd maaltijden bezorgd bij ongedocumenteerden en bij mensen die krap bij kas zaten."

"Ik zou heel graag iets veranderen aan het racisme in Nederland. Alle jonge mensen, hoe ze er ook uitzien of wat hun achtergrond ook is, moeten mee kunnen komen in de maatschappij. Ik heb racisme zelf ook ervaren, maar ik heb het altijd langs me heen laten gaan. Nu wil ik, als ondernemer van Surinaamse afkomst, graag een rol in spelen in de oplossing van het probleem. Dat wil ik doen door mijn eigen personeelsbestand divers te houden, maar ook middels een nieuw project: WOW Lieven in Amsterdam Nieuw- West. Daar ontwikkelen we samen met het ROC een restaurant waar jongeren uit de buurt – veelal met een cultureel diverse achtergrond – een opleidingstraject volgen.

Daarnaast zit ik in een aantal raden van toezicht, en als daar een nieuw lid wordt gezocht, kijk ik altijd in m’n eigen netwerk. Want zo werkt het wel, je moet de juiste netwerken hebben om meer diversiteit op bestuursfuncties te krijgen. Kwaliteit staat natuurlijk voorop, maar het is niet zo dat er geen geschikte mensen van kleur zijn.”

Fotografie: WOW, Pieter van den Boogert