Bovenstaande overkwam Olav. Hij is 57 jaar, verstandelijk beperkt en woonde nog thuis in Dorst. Een dorp van ongeveer 3.000 inwoners waar geen mogelijkheid was voor begeleid wonen. Naarmate hij meer begeleiding nodig had en zijn ouders meer op leeftijd raakten, was de verhuizing naar de stad waar hij niemand kende, onafwendbaar, tot verdriet van iedereen.

Geen voorzieningen

Dit overkomt steeds meer mensen. Van de Nederlandse bevolking woont 1,9 miljoen in kleine dorpen. Uit de dorpenmonitor van het SCP (april 2013) blijkt dat met name ouderen boven 75 jaar uit de kleine dorpen met minder dan 4.000 inwoners moeten vertrekken vanwege het ontbreken van voorzieningen. Of dit ook geldt voor mensen met een lichamelijke en/of geestelijke beperking dan wel mensen met een GGZ achtergrond, daarover zijn geen cijfers bekend.

Nelleke van Olst

Gelukkig zie ik als Relatiemanager Zorg en Welzijn bij Triodos Bank steeds meer sociale en particuliere initiatieven ontstaan om dit probleem op te lossen. Toen bijvoorbeeld Eddy van Gool en Marinka van van den Hazelkamp uit Dorst het verhaal van Olav hoorden, was dat het laatste zetje dat ze nodig hadden om hun plan – het bouwen van een multidisciplinair zorghuis- uit te voeren. In een multidisciplinair zorghuis wonen mensen met een lichte verstandelijke beperking, een milde GGZ-achtergrond en ouderen met beginnende dementie.

De twee ondernemers hadden in hun dorp al een dagopvang voor ouderen met beginnende dementie opgezet zodat wonen in een verpleeghuis in de stad nog even uitgesteld kon worden. Nu besloten ze Crataegus te bouwen, een complex met 24 zorgappartementen, waarvan twintig onder de huurgrens van €710,68. Het doel is er mensen te laten wonen die anders het dorp zouden moeten verlaten wegens het ontbreken van relevante zorg.

Kracht in de gemeenschap

Sinds september 2017 woont er een waaier aan mensen met diverse achtergrond, precies zoals van te voren was uitgedacht. Marinka en haar zorgteam leveren de noodzakelijke zorg en begeleiding toegespitst op ieders behoefte. Eddy is verantwoordelijk voor het gebouw en het facilitair bedrijf. Een fysiotherapeut heeft er zijn praktijk gevestigd; de dagopvang is verhuisd van het dorpshuis naar de gemeenschappelijke ruimte in Crataegus.

Ik wil er niet aan dat dorpen leeglopen en doodbloeden. Ik ben er van overtuigd dat er voldoende kracht zit in de gemeenschap om dorpen levend te houden. Daarom roep ik sociale ondernemers met ervaring in de zorg op om initiatieven te ontplooien zoals Crataegus. Met een gedegen bedrijfsplan, visie, ondernemerservaring en doorzettingsvermogen kom je een heel eind. Het succes schuilt in de combinatie van professionele kennis van de zorg en haar bekostiging, gezond enthousiasme en de juiste mix van bewoners. Zo wordt verantwoord langer zelfstandig thuis wonen echt mogelijk, precies zoals Minister de Jonge van Volksgezondheid, Welzijn en Sport voor zich ziet en stimuleert.

Graag buig ik mij als relatiemanager Zorg en Welzijn over de bedrijfsplannen van ondernemers. Want iedereen gunt zijn dorp toch zo’n mooi zorghuis, met mensen die in hun eigen gemeenschap kunnen blijven wonen?

En Olav? Hij is teruggekeerd naar zijn dorp en woont in een appartement op de begane grond; zijn moeder woont een verdieping hoger.

> Triodos bank financiert zorg met een warme en persoonlijke benadering. Lees er hier meer over
> Lees waarom Eddy van Gool en Marinka van van den Hazelkamp met Crataegus zijn begonnen