Tijdens de verkiezingscampagne gaf Donald Trump aan dat hij twijfelt aan klimaatverandering en dat hij de Amerikaanse steun aan het Klimaatakkoord van Parijs zal intrekken wanneer hij president wordt. Tegelijkertijd wil hij oude kolencentrales weer openstellen. Het is nog volstrekt onduidelijk of dit inderdaad allemaal zal gebeuren.

Daar staat tegenover dat een meerderheid van regeringen en het grootste deel van de wereldgemeenschap vastbesloten is het Klimaatakkoord te steunen en uit te voeren.

De grote vraag is nu: hoe verder?

Hogere versnelling

In Parijs hebben politieke leiders een klimaatakkoord opgesteld dat door alle landen ter wereld wordt gesteund. Dat is op 4 november 2016 geratificeerd, eerder dan verwacht. Op 7 november kwam de wereld opnieuw bijeen, nu in Marrakesh, om de implementatie ervan te bespreken.

Want hoewel het Klimaatakkoord een belangrijke eerste stap was, is meer nodig in de strijd tegen opwarming van de aarde dan een ondertekend akkoord en internationale consensus. Op dit moment is wereldwijd een reductie van CO₂-uitstoot tot een niveau van 53 gigaton per jaar tot 2030 toegezegd. Om de klimaatverandering beperkt te houden tot 2°C zal de uitstoot echter moeten worden beperkt tot 42 gigaton per jaar.

In september van dit jaar heeft McKinsey het rapport ‘Versnellen van de energietransitie: kostbaar of kansrijk?’ gepubliceerd. De belangrijkste bevinding in het rapport is dat met het nemen van de juiste maatregelen het voor Nederland mogelijk is om de gestelde klimaatdoelstellingen voor 2050 te realiseren, terwijl dit tegelijkertijd positieve gevolgen heeft voor de Nederlandse economie. Het rapport pleit voor een masterplan, waarin kostenbesparingen en economische voordelen zijn ingebed.

Steeds meer beleggers en aandeelhouders zien dit ook in. Ze stellen kritische vragen aan bedrijven en dringen erop aan dat ze bijdragen aan de afgesproken klimaatdoelen van Parijs. Multinationals als Siemens en Toyota hebben hun inspanningen al opgevoerd. Deze bedrijven vragen overheden om langetermijnplannen, zodat ze weten waar ze aan toe zijn en de samenwerking met de publieke sector kunnen uitbreiden en verbeteren.

Druk op de ketel

Het ziet er naar uit dat landen die voorop lopen in de uitvoering van het Klimaatakkoord de grootste (economische) voordelen halen. Een mooi voorbeeld van een nieuwe wet die vloeit uit dit akkoord is een prijs vragen voor de uitstoot van CO2.

In Frankrijk is hier een begin mee gemaakt. Onlangs kondigde de regering van dat land aan dat ze de uitstoot van CO2 gaan belasten. Dit gaan ze doen door de minstens 30 euro per ton CO2 te rekenen. Weliswaar een eerste stap, maar is tevens een belangrijk signaal aan de markten over de richting die overheden opgaan.

Rijdende trein

Het is geen vraag meer of een energietransitie plaats zal vinden; die vindt al plaats. Overheden en marktpartijen moeten wel meer doen. Individuele landen hoeven niet op andere landen te wachten met het nemen van maatregelen om het gebruik van hernieuwbare energie te stimuleren en innovatie te bevorderen. Bedrijven, op hun beurt, hoeven niet op overheden te wachten om maatregelen te nemen en hun eigen klimaatdoelstellingen te formuleren.

Terwijl de klimaatdiscussie werd voortgezet in Marrakesh en we wachten op verdere plannen van politieke leiders, kunnen we zelf genoeg bijdragen. Beleggers en aandeelhouders moeten druk op bedrijven blijven uitoefenen voor verdere verduurzaming van de bedrijfsvoering en blijven investeren in klimaatbescherming.

Triodos Bank en Triodos Investment Management investeren in hernieuwbare energie sinds 1987. Volgens Clean Energy Pipeline waren wij in 2015 de grootste investeerder, gemeten naar het aantal projecten, met in totaal 57 gefinancierde projecten voor een bedrag van 323 miljoen dollar. En dan zijn wij slechts een van de vele partijen die investeren in hernieuwbare energie.

De verkiezingsuitslag in de VS heeft mogelijk een negatief effect op de strijd tegen klimaatverandering omdat het leidt tot onzekerheid. De urgentie wordt er echter niet minder om en het grootste deel van de wereld realiseert zich dat. De energietransitie is een rijdende trein die niet (meer) gestopt kan worden.

C.V.
JACCO MINNAAR
Jacco Minnaar is directeur Energy & Climate bij Triodos Investment Management. Benieuwd welke bedrijven Triodos Bank financiert op dit gebied? Kijk dan op Mijn Geld Gaat Goed.

>Meer lezen over de klimaatdoelen? Lees dan hier ons artikel over de Duurzame Ontwikkelingsdoelen.